خوشه ویستیک که ناویرم ناوت بینم
له به ر تیر و تانه ی ئه غیار
تو که هاتی و به هاتنت
ژینت پر کردم له مانا
بو رویشتی
خو ده ت زانی
تازه دلی ساویلکه ی من
له لای که س ئوقره ناگری
خو ده ت زانی
ژینم بی تو مانا نادا
چاره چیه دوای رویشتنت
غه یری ئه وه ی
به ئاگری مجمه ری دل
که بابی که م جه رگی پر خوین
که چه ن ساله
له خوی واوی فرمیسکم دا
خوشی ئه که م